De hoogste tijd.
Terwijl ik Andre Hazes op heb staan, schrijf ik hierbij mijn laatste (korte) verhaal.
Het is de hoogste tijd bedacht ik me vandaag. Tijd om af te sluiten.Ik wil jullie allen danken voor de fijne berichten, steun, enthausiasme en andere mooie gebaren. Zonder jullie had ik dit niet op deze manierkunnen volbrengen.
Aan diegene diemijn project in Bamako ookfinancieel hebben gesteund;
Graag hoor ik van jullie welke foto(s) jullie graag hebben willen. Die ga ikdan voor afdrukken en voorzien van een klein verhaal. Muso Jigi is jullie donaties ontzettend dankbaar. Vele glimlachen, waarvan sommige op foto vastgelegd,zijn mede dankzij jullie behaald en mogen jullie als een persoonlijke glimlach beschouwen.
Het is verdrietig te bedenken dat de situatie in Mali nu zo verschrikkelijk is. Dat deze kinderen die zo gelukkig waren met het betreden van een creatieve, maakbare wereld van fantasie en geluk, zichnu in een wereld bevinden die op zijn kop staat.
Een wereld waar glimlachen en geluk helemaal niet meer zo vanzelfsprekend lijken te zijn.
Gelukkig neemt niemand hen deze ervaring meer af. Wat er ook gebeurd, deze glimlachen waren getuige van een mooie wereld. Een wereld die ook bestaat. Goede groeten uit een fris Rotterdam en nogmaals dank voor alles!
Jeroen
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}